Parafia pod wezwaniem

 św. Józefa Robotnika

w Sochaczewie - Chodakowie

Historia  Nasz Patron  Działalność parafii  Aktualności Galeria Kontakt

 

Święty Józef Robotnik

(1 maja)

 

            Na Wschodzie kult św. Józefa powstał wcześniej niż na Zachodzie. Jego święto, po raz pierwszy znajdujemy w martyrologium w Reichenau pod datą 19 marca około 850 roku. Oczywiście można wnioskować, że również i tam kult Świętego był praktykowany o wiele wcześniej. Na Zachodzie święto rozpowszechniło się w XII i XIII wieku, dzięki działalności świętych, zwłaszcza Bernarda z Clairvauax (+ 1153) i rozwijającego się zakonu franciszkańskiego. Słowem i pismem przedstawiano skromnego i wstrzemięźliwego męża, który bez słowa sprzeciwu spełniał wszelkie nakazy nieba i kierował się światłem swego sumienia.

Po rozszerzeniu w 1479 roku przez papieża Sykstusa IV (z zakonu franciszkańskiego) święta św. Józefa na cały Kościół, jego cześć ujawniała się coraz silniej
w życiu ludu, w sztuce i liturgii. Powstawały kaplice, kościoły oraz bractwa zakładane pod jego wezwaniem. Uczony dominikanin Izydor Isolani w 1514 roku, w swej pracy na temat Świętego przepowiedział, że Kościół rzymsko-katolicki w uznaniu wielkiego posłannictwa powierzonego przez Boga św. Józefowi, rozszerzy i uświetni jego kult w całej społeczności wiernych. Powyższe słowa spełniły się w 1621 roku, gdy papież Grzegorz XV wyznaczył dzień 19 marca na uroczystość liturgiczną Świętego, a papież Benedykt XIII włączył jego imię do Litanii do Wszystkich Świętych. Wreszcie papież Pius IX w 1847 roku ustanowił św. Józefa patronem całego Kościoła i poświęcił mu miesiąc marzec.

W 1955 roku papież Pius XII ustanowił święto św. Józefa Rzemieślnika (lub Robotnika). Papieżowi chodziło wówczas przede wszystkim o to, aby w jakimś stopniu, „uświęcić” dzień obchodzony niemal na całym świecie od 1890 roku, jako „Święto Pracy”, ale o wyraźnie świeckim i lewicowym, a z początku wręcz antykościelnym rodowodzie. Nawiązując właśnie do tytułu święta Pius XIII pragnął przypomnieć światu postać św. Józefa – rzemieślnika, cieśli, robotnika – jako patrona ludzi pracy. W ten sposób nie tylko nadał świętu religijny wymiar, ale także ukazał ludziom pracy chrześcijański wzór pracownika, a zarazem ojca i opiekuna rodziny.

            Nowe święto nie znosiło ani nie pomniejszało obchodzonej tradycyjnie od stuleci uroczystości św. Józefa w dniu 19 marca. Rozłożyły się jedynie akcenty: oddzielnie – uczczenie Świętego jako patrona i opiekuna Kościoła (19 marca) i oddzielnie – złożenie hołdu jako patronowi świata pracy (1 maja).