Parafia pod wezwaniem

św. Józefa Robotnika

w Sochaczewie - Chodakowie

Strona główna Nasz Patron  Działalność parafii  Aktualności Galeria Kontakt

 

 

Historia Chodakowa i parafii.

            Chodaków to początkowo niewielka wieś, położona na polach między rzekami Bzurą i Utrarą. Nazwa Chodaków, prawdopodobnie wywodzi się od słowa chodak, chodaczek, (szlachetka chodaczkowy, szaraczek), oznaczającego drobnego niemajętnego szlachcica.

            Najstarsza wzmianka o Chodakowie pochodzi z pierwszej połowy XV wieku. Według lustracji województwa rawskiego z 1594 roku wieś była własnością rodziny Żelazów. Prawdopodobnie od nazwiska Żelazo pochodzi nazwa miejscowości Żelazowa Wola, w której to w dniu 22 lutego 1810 roku (1.03.1810 r. ?) urodził się genialny pianista Fryderyk Chopin.

            W 1825 roku w Chodakowie było 11 domów i 122 mieszkańców. W końcu XIX wieku istniał tu między innymi folwark i młyn wodny na rzece Utracie, piekarnia i 2 cukrownie. Na prawym brzegu Utraty, w latach 1918 – 1919 powstał drugi młyn. Zapewne wtedy nikt nie przypuszczał, że ten młyn, zaopatrujący okoliczną ludność w chleb, jak powiedział Prymas Tysiąclecia, stanie się kiedyś „Domem Chleba Anielskiego”.

            W latach 1926 – 1928 za sprawą kapitału zagranicznego zbudowano tu fabrykę chemiczną produkującą sztuczny jedwab i wtedy to właściwie Chodaków wszedł na karty historii. Jednocześnie z fabryką wybudowano szereg domów mieszkalnych, a także hotel dla robotników. Chodaków przeobraził się w osadę fabryczną wznoszącą się wśród drzew i zieleni. Fabryka rozwijała się zwiększając produkcję sztucznego włókna z 300 ton w roku 1929 do ok. 1700 ton w roku 1938. W czasie wojny produkcja została wstrzymana. Po zakończeniu działań wojennych produkcja została wznowiona. Wielkość produkcji stale rosła, osiągając maksymalny poziom 8200 ton rocznie. W szczytowym rozwoju zatrudnienia w Chodakowskich Zakładach Włókien Chemicznych „Chemitex” przekraczało liczbę 3700 osób.

             Przez wiele lat wierni z tego terenu uczęszczali na nabożeństwa do kościołów  w Trojanowie (do tej parafii należał Chodaków), Sochaczewie, a nawet do Brochowa. Wraz ze wzrostem liczby mieszkańców zachodziła potrzeba zbudowania tu kaplicy, a w niedalekiej przyszłości nawet kościoła. Pierwszy z tą inicjatywą wystąpił wraz z parafianami, proboszcz trojanowski ks. Zdzisław Leichte. Pierwszy plan zakładał, by powstała tu kaplica, do której dojeżdżaliby księża z Trojanowa. Po przemianach październikowych 1956 roku zezwolono na zakup starego, jeszcze przedwojennego młyna, z myślą o adaptacji go na kaplicę. Władze państwowe wydając pozwolenie postawiły warunek, że nie może to być parafia, a jedynie kaplica przy parafii w Trojanowie.

            W 1957 roku zakupiono niewielki plac z młynem i rozpoczęto prace adaptacyjne. Nad całością prac czuwał architekt Stanisław Marzyński, znany m.in. z budowy przedwojennego kościoła Św. Klemensa Dworzaka na ul. Karolkowej w Warszawie. Już w wigilię Bożego Narodzenia 1958 roku odprawiono w nowej kaplicy pierwszą Mszę świętą.

             Przez wiele lat Chodaków był samodzielną miejscowością, a w 1967 roku otrzymał prawa miejskie. W dniu 31.12.1974 roku zajmował obszar 730 ha i był zamieszkany przez 5945 osób. W styczniu 1977 roku, po 10 latach samodzielności, Chodaków przyłączono do Sochaczewa. Stał się jedną z jego dzielnic.

            Kiedy powstał zamysł budowy świątyni, ks. Bronisław Stawicki wraz z parafianami, wybrał na patrona św. Józefa Robotnika, któremu papież Pius XII w 1955 roku poświęcił dzień 1 maja i ogłosił go patronem robotników. Gotową świątynię konsekrowano 22 maja 1962 roku, parafię zaś erygowano na Boże Narodzenie 1975 roku.

            Wraz z upływem lat miejscowość rozrastała się, przybywało parafian i kaplica okazała się za mała. W 1980 roku powstała więc myśl, by świątynię powiększyć. Dzięki staraniom proboszcza i parafian 22 lipca 1982 roku władze państwowe udzieliły odpowiednich zezwoleń. Już 30 sierpnia tego samego roku proboszcz Jan Kaczmarczyk wmurował pierwszą cegłę rozbudowywanej świątyni. Zaangażowanie ludzi dobrej woli i ich ofiarność sprawiły, że budowa posuwała się niezwykle szybko. Były dni, że na budowie pracowało ponad 100 osób. Wszystkie prace trzeba było wykonywać ręcznie, bez użycia maszyn, by nie naruszyć starych fundamentów.

            Autorem projektu obecnego kościoła jest Adolf Szczepiński, były dziekan Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, zaś wystrój wnętrza zaprojektował Tadeusz Świerczek. Kamień węgielny wmurował w 1983 roku biskup Jerzy Modzelewski, a 15 maja 1986 roku świątynię poświęcił Prymas Józef Glemp.

            Świątynia chodakowska jest budowlą dwupoziomową. Dolny poziom stanowi 5 sal katechetycznych, górny zaś 2 zakrystie, 2 przedsionki, a także nowy i stary chór oraz dwie kaplice – św. Józefa i Matki Bożej Fatimskiej. Znajdują się tu również dwa ołtarze: Najświętszego Serca Jezusowego i Matki Bożej Częstochowskiej.

 

            W połowie lat osiemdziesiątych nastąpił spadek zapotrzebowania na przędze wiskozowe. Duża uciążliwość w zakresie warunków pracy i szkodliwość dla środowiska naturalnego oraz przemiany ekonomiczne i polityczne w Ojczyźnie sprawiły, że pod koniec 1991 roku produkcja została całkowicie zatrzymana. Stan zatrudnienia wtedy wynosił 1450 pracowników. „Chemitex” stanął wówczas przed widmem upadku, a pracę straciło ok. 1000 osób. Pozostała załoga ok. 400 osób podjęła wysiłek zmiany profilu produkcji. Aktualnie „Chemitex” realizuje swoją działalność w oparciu o dwie wytwórnie: Wytwórnia Wyrobów Papierowych i Wytwórnia Wyrobów Polipropylenowych. Obecnie w przedsiębiorstwie pracuje 250 osób.

 

Krótka historia obecnego kościoła.

Rok 1981 – rozpoczęcie starań o zezwolenie na budowę nowego kościoła. Wybrano projekt Adolfa Szczepińskiego jako bardziej przestronny i rozwiązujący lepiej zapotrzebowania duszpasterskie. Rozpoczęto gromadzenie materiałów budowlanych.

Rok 1982 – rozpoczęto prace ziemne, wykopy pod fundamenty.

20.07.1982pomimo wielkich trudności władze państwowe wydały zezwolenie na budowę i zatwierdziły wcześniej rozpoczęte prace.

30.08.1982 o godz. 10.45 – ks. Proboszcz Jan Kaczmarczyk położył pierwszą cegłę.

15.05.1983 o godz. 12.30 – ks. Bp Jerzy Modzelewski poświęcił kamień węgielny.

Rok 1983 – rok II wizyty Papieża Jana Pawła II do Ojczyzny. Ojciec Święty przybył również do pobliskiego Sanktuarium Maryjnego do Niepokalanowa. Dla upamiętnienia tego wydarzenia wzniesiono nowoczesną dzwonnicę w kształcie krzyża. Na ścianie dzwonnicy umieszczono napis: Papieżowi Polakowi Janowi Pawłowi II Chodaków. W tym też roku, w nowym kościele w części północnej, została już odprawiona Pasterka.

Rok 1984 – oddano do użytku salę papieską.

14.10.1984ksiądz dziekan Romuald Kołakowski poświęcił dzwonnicę.

Rok 1985 – trwały prace wykończeniowe w salach katechetycznych i w zakrystiach.

15.05.1986 o godz. 18.00 – J Em. Ks. Kardynał Józef Glemp dokonał poświęcenia nowego kościoła.

Rok 1987 – rozpoczęto rozbudowę plebani.

Rok 1990 – powstał nowy ołtarz Matki Bożej Częstochowskiej, w którym został umieszczony obraz z ołtarza pierwszego kościoła. Namalowała go Nagórska w roku 1964.

Rok 1991 – powstał nowy ołtarz Najświętszego Serca Pana Jezusa, w którym umieszczono obraz z ołtarza pierwszego kościoła. Namalował go Jan Molga.

1.05.1993ks. Bp Józef Zawitkowski poświęcił ołtarz Matki Bożej Częstochowskiej, który otaczany jest wielką czcią przez wiernych. Świadczą o tym liczne zawieszone wota.

Rok 1994 – były prace konserwacyjne murów na starym kościele. Były one zagrzybione. W tym też roku kościół ogrodzono.

Rok 1995 – ks. Bp Alojzy Orszulik poświęca ołtarz Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Rok 1996 – położono terrakotę na schodach do nowych zakrystii, na nowym chórze i schodach klatki. Odnowiono świątynię i sale katechetyczne. Na frontowych schodach kościoła położono kamień „strzegom”. Dokończono tynkowanie plebani. Ks. Proboszcz sprowadził figurę Matki Bożej Fatimskiej.

13.10.1996było pierwsze nabożeństwo Fatimskie, które jest przeżywane 13-tego dnia każdego miesiąca. Bierze w nim udział bardzo wielu ludzi z parafii i okolic.

15.12.1996ks. Bp ordynariusz Alojzy Orszulik poświęcił tablicę ufundowaną przez Radę Parafialną i Parafian z okazji 40 rocznicy kapłaństwa ks. Prałata dziekana proboszcza Jana Kaczmarczyka.

Rok 1998 – wstawiono ławki dębowe, poszerzono plac przed kościołem, położono bruks tzw. angielski.

16.10.1998ustawiono pomnik Ojca św. Jana Pawła II. Jest to dzieło artysty rzeźbiarza Wincentego Kućmy. Odlew wykonano w pracowni artystycznej Piotra Piszczkiewicza.

20.10.1998ustawiono krzyż misyjny. W czasie misji, w dniu poświęconym krzyżowi Chrystusowemu, krzyż ten był niesiony ulicami parafii, przez wszystkie stany parafian, na zakończenie procesji uroczyście został ustawiony na froncie kościoła przy dzwonnicy. Pasję w drewnie wykonał Janusz Rogulski parafianin.

23.10.1998 o godz. 17, w 20 rocznicę pierwszej audiencji Papieża Polaka Jana Pawła II do Polaków, na uczczenie 20-lecia Pontyfikatu, ks. Bp ordynariusz Alojzy Orszulik uroczyście poświęcił i odsłonił pomnik. W uroczystości między innymi wzięli udział: duchowni, przedstawiciele władz, dyrektorzy szkół, nauczyciele, katecheci, twórca pomnika, chóry i wielka rzesza wiernych.

Rok 1999 – wykonano dwa nowe konfesjonały. Położono kamień w kaplicy miłosierdzia Bożego.

Rok 2000 – zawieszono 13 nowych kryształowych żyrandoli i 6 kryształowych kinkietów. Na pamiątkę Wielkiego Jubileuszu 2000 roku, ustawiono obok krzyża misyjnego duży kamień z napisem: kamień odrzucony ... stał się kamieniem węgielnym i umocowano na nim znak Wielkiego Jubileuszu. Kościół ubogaciła duża monstrancja, dar rodziców dzieci I Komunii świętej. Między kościołem a plebanią ustawiono kamień z napisem za dar kapłaństwa.